Γιατί ξαφνικά ο… έρωτας του Ερντογάν με την Λιβύη; Έχει ιστορικές καταβολές από τον Σουλτάνο Κουνανί, που επί των ημερών του η Οθωμανική Αυτοκρατορία έφτασε στο απόγειό της; Ή μήπως τελικά κρίνεται η οικονομική επιβίωση της χώρας του, συνεπώς και η δική του;
Ο Φαγιέζ Αλ Σάραζ, σύμφωνα με εκτιμήσεις από στρατιωτικές πηγές αλλά και βάσει όσων έχουν διαρρεύσει σε διεθνή μέσα ενημέρωσης κατά καιρούς, φέρεται να έχει μεταφέρει συνολικά 40 δις από τα αποθεματικά της χώρας του στις τουρκικές τράπεζες. Χρήματα τα οποία ανήκουν στον Λιβυκό λαό, που όμως ο ίδιος χειρίστηκε ως διαπραγματευτικό ατού για να εξαγοράσει την πολύτιμη τουρκική στρατιωτική υποστήριξη σε έναν πόλεμο που έμοιαζε χαμένος έναντι του Στρατάρχη Χαφτάρ.
Μόνο, που οι πληροφορίες που φτάνουν από διαύλους… κάτω από το ραντάρ δείχνουν ότι ο Σάραζ έχει πέσει θύμα των «μεγάλων λόγων» του Σουλτάνου κι από την άλλη, ο Τούρκος Πρόεδρος έχει καταφέρει να συγκεντρώσει ένα μεγάλο ποσό με το οποίο μπορεί να ατενίσει με πολύ μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον του οικονομικού αδιεξόδου, στο οποίο είχε περιέλθει μέχρι πρότινος. Ο Σουλτάντος ξέρει καλά από ανατολίτικα παζάρια. Έστειλε οχήματα (που δεν του στοίχισαν αφού τα χρηματοδότησε η Ευρωπαϊκή Ένωση) έστειλε στρατό (δηλαδή μισθοφόρους απόκληρους από την Συρία και τον κατακερματισμένο ISIS με χρήματα που τους χρωστάει τα 2.000$ μισθό που τους έταξε) έστειλε UAV’s Bayraktar, που αναπτύσσει και κατασκευάζει η βιομηχανία του γαμπρού του. Επί της ουσίας, του πούλησε πολύ ακριβές υπηρεσίες έναντι πολύ μικρού κόστους, σχεδόν μηδενικού, αναλογικά. Κι όταν πρόσφατα ο Σάραζ θέλησε να αντλήσει 4 δις από τα αποθεματικά, του ειπώθηκε ότι ο λογαριασμός είναι μεγάλος από την έως τώρα στρατιωτική εξόρμηση και τις υπηρεσίες ασφάλειας που απολαμβάνει.
Επί της ουσίας, ο Λίβυος ηγέτης της κυβέρνησης της Τρίπολης εκτιμάται ότι παγιδεύτηκε σε μία συμφωνία χωρίς επιστροφή. Κι η Τουρκία στέλνει συνεχώς ότι θέλει από στρατιωτικές ενισχύσεις, πραγματοποιώντας όμως επιχειρήσεις εκ του ασφαλούς. Κι ο λογαριασμός συνεχίζει να ανεβαίνει και τα αποθεματικά να εξανεμίζονται.
Τώρα, εάν μέσα στην γενικότερη κατάσταση αποδιοργάνωσης και διαμοιρασμού των εδαφών και πλουτοπαραγωγικών δομών της χώρας η Τουρκία καταφέρει να αποκτήσει μερίδιο, θα είναι ένα επιπλέον κέρδος στην ούτως ή άλλως χρηματοδοτούμενη εκστρατεία με λεφτά άλλου.
Για την ιστορία, πάντως, να επισημανθεί ότι κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει με ακρίβεια το συνολικό ποσό από τα αποθεματικά της Λιβύης που έχει σταλεί στην Τουρκία.
